INSTYTUT MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
main


Jesteśmy świeckim żeńskim instytutem życia konsekrowanego, mieszkamy i apostołujemy na terenie Polski, Brazylii, USA oraz Włoch i Ukrainy.

Nie prowadzimy życia wspólnego. Swoją codzienną modlitwą, pracą, postawą i świadectwem staramy się przemieniać świat "od wewnątrz". Wszystkie kobiety, które noszą w sercu pragnienie życia konsekrowanego, a jednocześnie chcą pozostać w życiu świeckim, wykonując swój zawód i utrzymując kontakt z najbliższą rodziną, zapraszamy do bliższego poznania naszego charyzmatu i sposobu życia.

Bł. ks. Michał Sopoćko - Założyciel Instytutu Miłosierdzia Bożego


image 2

bł. ks. Michał Sopoćko

image 2

Listy z Czarnego Boru

Bł. Ks. Sopoćko, spowiednik Św. S. Faustyny, założyciel Instytutu Miłosierdzia Bożego oraz Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego, w latach wojennych w okresie 1942-1943 musiał ukrywać się przed gestapo. W tym czasie chcąc zachować kontakt duchowy z kandydatkami, które chciały realizować w swoim życiu charyzmat miłosierdzia jako osoby konsekrowane napisał do nich kilka listów, z których 7 listów zachowało się i zostało wydanych. Jest to cenny materiał zawierający wskazówki duchowe z jakich korzystają kolejne pokolenia członkiń Zgromadzenia oraz Instytutu.

Znamienne są już same tytuły listów:

  1. Przygotujcie grunt pod Moc z wysokości
  2. Wypełnić Wolę Boża jak najdokładniej
  3. Doświadczamy Miłosierdzia, ukazując je innym
  4. Nasze obowiązki wobec Jezusa Eucharystycznego
  5. Kierownictwo duchowe drogą do doskonalenia się
  6. Maryja Matką Miłosierdzia
  7. Dobra spowiedź ujawnia Miłosierdzie Boże

Poniżej chcemy przytoczyć wybrane fragmenty, które są zachętą do bardziej pogłębionej lektury.

[...] W kazaniu na Górze Król Miłosierdzia ustanowił rozmaite stopnie pragnień doskonałości i uwielbienia Ojca Przedwiecznego, wskazując głównie na jeden przymiot i polecając naśladować Go przede wszystkim pot tym względem: "Bądźcie wy miłosierni, jako i Ojciec wasz Niebieski miłosierny jest". To już nie rada ewangeliczna, lecz nakaz, od którego nikt nie może być wolny [...] uczynki miłosierdzia względem ciała (łaknącego nakarmić, pragnącego napoić, nagiego przyodziać, podróżnego w dom przyjąć, więźnia wspomóc albo wykupić, chorego nawiedzić i umarłego pogrzebać) i względem duszy bliźniego (grzesznych upominać, smutnych pocieszać, nieumiejętnych nauczać, wątpiącym dobrze radzić, urazy darować, cudze przywary cierpliwie znosić oraz modlić się za żywych i umarłych). Jest to obszerny zakres i głęboka treść, wystarczająca dla zakonu kontemplacyjnego, jak i rozmaitych odłamów zgromadzeń czynnych. [...] Winszuję Wam, Drogie w Chrystusie Siostry, szczególniejszej łaski Miłosierdzia Bożego, która się ujawniła w powołaniu waszym. Wybranki Serca Jezusowego, filary przyszłego zakonu, powierniczki tajemnic Bożych, upragnione i wymadlane przez lat 5 codziennie w każdej Mszy Św., do was przede wszystkich kieruję słowa Mistrza: "Wy jesteście światłością świata i solą ziemi, ale jeżeli sól zwietrzeje, czymże ziemia soloną będzie? "[...] W codziennej modlitwie i w każdej Mszy Św. będę nadal błagał Miłosiernego Pana o światło dla Was i Waszych Kierowniczek i Kierowników. Ufam, że Jezus będzie miał to dzieło w swej opiece, bo wszak z Jego Serca Miłosiernego ono wyszło [...]

List1: Przygotujcie grunt pod Moc z wysokości 13.03.1942


[..] Nadeszła decydująca i przełomowa chwila w Waszym życiu, Drogie w Chrystusie Siostry, gdy zdecydowałyście się resztę dni swojej ziemskiej pielgrzymki poświęcić służbie Bożej, niewątpliwie poznając wcześniej, że taka jest Wola Boża. [...] Miłosierdzie Boże coraz lepiej poznawać, Jego kult szerzyć i innych ku temu nakłaniać. Winszuję więc Wam, że tę wolę poznałyście, że się jej podporządkowałyście, że głosu Oblubieńca Niebieskiego swymi przyziemnymi zainteresowaniami nie zagłuszyłyście, że na wezwanie wewnętrzne i zewnętrzne odpowiedziałyście słowami Mistrza: "Oto Idę", by w końcu powtórzyć: "Wykonało się"! [..] Życzę wszystkim razem i każdej pojedynczo, by dzień 11 bm.*) był prawdziwym dniem zaręczyn z Jezusem, a za rok stał się dniem zaślubin mądrych panien z gorejącymi lampkami miłości i ufności, którymi świecić będą dla innych ludzi [..]

List2: Wypełnić Wolę Boża jak najdokładniej 9.04.1942
*) 11 kwietnia 1942 w sobotę przed Niedzielą Przewodnią czyli planowanym Świętem Miłosierdzia Bożego, pierwsze członkinie nowego Zgromadzenia i Instytutu Miłosierdzia Bożego złożyły w Wilnie swoje pierwsze śluby.


[...] Każda wielka idea zwykle wyraża się w krótkich słowach, które się stają hasłem jej szermierzy [...] hasłem, w którym by się również zawierała cała treść głęboka tej idei i program ramowy działania można by przyjąć: "Miłosierdzie Boże ufającym Jemu" i "Miłosierdzie Boże miłosierdzie czyniącym" [...] Nie dość jałmużny materialnej, trzeba też nieść ubogim jałmużnę duchową - po przyjacielsku z nimi obcować, wspierać radą, nauczać, modlić się za nich itp. Siadając u łoża chorych i cierpiących, wchodząc w tajemnice ich serc rozgoryczonych i ich sumień spustoszonych, w domach prywatnych, w szpitalach, przy warsztacie, w szkole, w miastach i we wsiach, w rozmaitych warunkach, dopiero poznamy wszystkie strony strasznego zagadnienia, zaczniemy nad nimi panować i przyczyniać się do uspokojenia wzburzonych umysłów. Pierwiastek indywidualny w uczynkach miłosierdzia polega na osobistym uświęceniu tych, którzy uczynki te spełniają. Nic tak nie uszlachetni człowieka, jak widząc ubogich materialnie czy moralnie, spostrzegać w nich samego Chrystusa Pana [...] kto ufa Miłosiernemu Bogu, ten nie pozostanie tylko biernym odbiorcą łask, a będzie się starał wykonywać uczynki miłosierdzia.

List3. Doświadczamy Miłosierdzia, ukazując je innym


[...] W Sakramencie Ołtarza Jezus [...] ukrył blask swój pod zasłoną eucharystyczną, podając nam sposobność do zasługi wiary w to, czego nie widzimy; uczy nas tu prostoty i skromności w ubraniu, przyodziewając się w skromną postać chleba; uczy nas pokory, życia ukrytego, oderwania się od świata, poświęcenia się i zaparcia swej woli w posłuszeństwie, wyrzeczenia się dóbr tego świata w ubóstwie; przyjmując postać pokarmu, ośmiela i zachęca nas do najściślejszego ze sobą połączenia, a nawet do przemieniania się ustawicznego i przebóstwienia. [...] Miłosierdzie Boże zlewające się na nas ustawicznie z Przenajświętszego Sakramentu wkłada na nas obowiązek najwyższej czci i miłości oraz częstszego i godnego przystępowania do Komunii Świętej i nawiedzenia w Kościele. [...] Drugim obowiązkiem naszym względem Przenajświętszego Sakramentu jest miłość do obecnego tam Pana Jezusa [...] Trzecim obowiązkiem naszym względem Przenajświętszego Sakramentu jest częsta i godna Komunia, która wywiera zbawienny wpływ zarówno na duszę jak i na ciało [...] nawiedzenie Przenajświętszego Sakramentu jest czwartym naszym obowiązkiem względem więźnia eucharystycznego. [...]

List4. Nasze obowiązki wobec Jezusa Eucharystycznego 06.08.1942


[...] Doskonałość jest to długie i uciążliwe wspinanie się do góry stromą ścieżką, po bokach której znajdują się przepaście. Zapuszczać się w tę drogę bez doświadczonego przewodnika byłoby wielką nieroztropnością, gdyż bardzo łatwo można ulec złudzeniu w sprawie stanu własnej duszy. [...] Niektóre dusze są gorętsze i ofiarniejsze, inne znów spokojniejsze i powolniejsze, a nadto nie wszystkie powołane są do jednakowego stopnia doskonałości. Toteż w bardzo wielkim błędzie są ci, którzy by chcieli, by jeden kierownik prowadził wszystkie dusze. [...] kto nie uznaje kierownictwa duchowego, ten rezygnuje z postępu duchowego, a tym samym i ze świętości, gdyż tylko w wyjątkowych wypadkach, w braku kierowników sam Bóg staje się kierownikiem dusz wybranych. [...]

List5. Kierownictwo duchowe drogą do doskonalenia się


[...] Dzieje powołania zakonnego są różnorakie, lecz wszystkie mają jeden moment wspólny: słodki i decydujący wpływ Najświętszej Panny. I oto teraz wy "drogie w Chrystusie Służebniczki Miłosierdzia Bożego" kochacie Jezusa, gotowe jesteście służyć Mu, stałyście się, może nieświadomie, ogniskiem łask miłosiernych dla innych ludzi, usiłujecie wzrastać w uczynkach miłosiernych, lecz pamiętajcie, że cała praca wasza obecna i przyszła odbywa się i ma odbywać się na łonie naszej Matki i pod nieustającym wpływem Matki Miłosierdzia [...] Ona bowiem jest niezrównanie piękną i dobrą, aby nasze oczy i serce nie mogły się od niej oderwać. Ona jest czułą, kochającą, pokorną, cierpliwą, pełną współczucia dla nieszczęścia, a niesłychanie wyrozumiałą dla słabości, łączy w sobie wszystko, co stanowi czar dziewictwa: słodycz, dobroć, niewinność, czystość, prostotę i wdzięk. [...] Usilnie apeluję do czcicielek i służebniczek Miłosierdzia Bożego, by w dalszej pracy nad wewnętrznym urobieniem wzorowały się na Matce Miłosierdzia, a w szczególności przy ćwiczeniu się pokorze i cichości.[...]

List6. Maryja Matką Miłosierdzia 3.11.1942


[...] Niestety doświadczenie wykazuje, że wskutek naszej ułomności i słabości czynności święte - jak np. spowiedź i Komunia święta, które często wykonujemy, powoli stają się rutyną, przywiązujemy do nich coraz mniejsze znaczenie, odbywamy je z coraz mniejszym przygotowaniem i dlatego odnosimy z nich coraz mniejszy pożytek. [...] sakrament pokuty to jest największa łaska Miłosierdzia Bożego, jaką Niebo mogło wyświadczyć słabemu człowiekowi, że to sakrament prawdziwie ojcowski, w którym chorzy na duchu znajdą lekarstwo, uciśnieni - pociechę, zagubieni - ratunek, a wszyscy - klucz do Miłosierdzia Bożego, do Nieba. [...] Gorące pragnienie, by odprawić spowiedź ze wszystkimi jej owocami otwiera i rozszerza naszą duszę. [...] Gorliwość przyczyni się również do owego rozwarcia duszy: polega ona bowiem na wspaniałomyślnym usposobieniu, żeby niczego Panu Bogu nie odmówić, żeby mu pozwolić działać całą pełnią potęgi Jego i współpracować z Nim ze wszystkich sił swoich. [...]

List7. Dobra spowiedź ujawnia Miłosierdzie Boże 01.04.1943


Jesteśmy wdzięczne Bogu za naszego Ojca Założyciela bł. Ks. Michała Sopoćko, za jego świadectwo życia, cichą i pokorną postawę, wierność, odwagę i determinację w realizowaniu Woli Bożej oraz okazaną nam miłość, życzliwość i cierpliwość. Za Jego wstawiennictwem oraz Św. s. Faustyny pragniemy modlić się za wszystkich kapłanów, spowiedników i kierowników duchowych, aby byli święci i nas do tej świętości prowadzili.